De eerste paar dagen in India
Door: Jolie Jaspers
Blijf op de hoogte en volg Jolie
15 Februari 2015 | India, Bangalore
De volgende ochtend werden we allemaal (Jasper, Klara, Caroline, Jolien en ik) om half 12 verwacht op de universiteit bij CSA (Center for Social Action). Hier hebben we een paar mensen ontmoet die betrokken zijn bij CSA en waarmee we op de een of andere manier gaan samenwerken, waaronder Jino, onze persoonlijk begeleider. Waar wij gaan, gaat hij ook. Het zijn allemaal ontzettend vriendelijke mensen die ons er stuk voor stuk van verzekeren dat we met alles bij ze terecht kunnen als dat nodig is. Ik voelde me erg welkom op de universiteit. Na wat handjes schudden en een formuliertje invullen mochten we 2 lezingen bijwonen over mensenrechten (instituten voor mensenrechten in India en rechten voor vrouwen en kinderen). Ook al is het niet helemaal mijn ding, ik vond de lezingen interessant en ik besefte me dat ik hier ook mee te maken ga krijgen op het moment dat ik in de sloppenwijk ga werken.
Tussen de twee lezingen door was er een pauze van een half uurtje waarin we zijn gaan lunchen. De lunch was volledig verzorgd door de universiteit zelf en ontzettend lekker. Ik was (en ben) alleen nog helemaal niet gewend aan de Indiase manier van eten, dus ik voelde me een beetje ongemakkelijk. Hier eet je namelijk alleen met je rechterhand. Eten met je handen is al vreemd genoeg, maar ik ben ook nog eens linkshandig dus een echte kluns met eten hier haha. Ik kreeg er een lepeltje bij om te eten dus daar ben ik maar mee begonnen met eten (met rechts) maar dit schoot niet echt op. Toch maar met die hand dan. Lang verhaal kort: dit heeft nog wat oefening nodig hihi.
Na de lezingen zijn we terug gegaan naar CSA en kregen we een rondleiding op de uni. Door wie? Een student die toevallig aanwezig was in de CSA-ruimte werd aangewezen om een uur van zijn tijd op te geven om ons rond te leiden, random. Ik stond met de mond open. Toch leidde deze vriendelijke jongen ons rond op de uni op zijn veel te kleine slippertjes. Het is een hele mooie universiteit met veel faciliteiten; studeerruimtes, sportvelden, ontzettend veel verschillende planten mét naambordjes erbij (jeej!) die ik allemaal niet ken, meerdere eettentjes, etc.
De volgende dag hebben we nog een rondleiding gehad op de universiteit dat was gefocust op afval. De uni heeft verschillende programma's om zo goed mogelijk met het afval om te gaan, zoals biogas opwekken uit voedselresten, papier recyclen etc. Hier was ik voor de eerste keer geschokt. Achter de uni lopen kleine vrouwtjes rond die het afval uit de vuilniszakken scheiden omdat wij te lui zijn om dat zelf te doen. Die vrouwtjes moeten dus echt met de handen in het afval graaien om bijvoorbeeld etensresten ertussenuit te halen. Dit vond ik wel erg om te zien, maar de school zelf ziet het als iets positiefs; deze vrouwen krijgen op deze manier de mogelijkheid om te werken en geld te verdienen. Ik weet nog niet wat ik ervan moet denken.
We hebben een aantal installaties gezien voor afvalverwerking zoals waterzuivering, afval scheiden, papier recyclen, biogas opwekken. Het is super dat de school zich inzet voor zoveel mogelijk hergebruik en zuinig omgaan met energie, maar persoonlijk vond ik het allemaal wat primitief vergeleken met wat ik van Nederland ken. Zo wordt er ook afval verbrand zonder dat daarbij energie wordt opgewekt. Ook is er geen filter voor de rook die hierbij vrijkomt. Waarom delen we deze kennis niet met de mensen hier? Misschien dat ik wat kan regelen om hierin bij te dragen als ik daar tijd voor heb. De school is erg trots op wat ze bereikt hebben tot nu toe op dit vlak wat ook zeker mag, maar ik heb niks gezegd over wat ik dacht natuurlijk.
Vrijdag zijn we voor de eerste keer naar LR Nagar geweest, de sloppenwijk waar ik ga werken. Ik heb hier de schooltjes gezien die CSA onderhoudt. Snap wel dat je onder een "schooltje" een lokaal moet bedenken van ongeveer de helft van mijn oude kamer! De kinderen zijn allemaal erg enthousiast en vriendelijk. De volwassenen lijken niet altijd even blij te zijn met onze aanwezigheid. De kinderen vinden het leuk als je een foto van ze maakt, daar gaan ze maar al te graag even goed voor zitten. Om vervolgens om je heen te zwermen om hem te bewonderen en op je telefoon in te zoomen. Hoe arm ze ook zijn, ze weten precies hoe een telefoon werkt! Indrukwekkend.
Wat het meeste indruk op me heeft gemaakt toen ik in de sloppenwijk was het feit dat de kindjes daar op de grond in zo'n klein lokaaltje zitten waarbij er een stok op het bureau van de docent ligt (als er een bureau staat) waarmee ze worden geslagen als ze niet luisteren. Ik vroeg hiernaar aan Jino en hij sprak er erg nonchalant over. Dit hoort er gewoon bij zei hij. "Wat moet je dan doen als ze niet naar je luisteren?" vroeg hij. Duuuss.. Ook waren de docenten zelf ruim een half uur te laat voor de les. Van de 5 klassen heb ik 1 docent ontmoet (die van de laatste klas/school). Kinderen slaan omdat ze niet naar je luisteren maar zelf niet op komen dagen. De logica ontgaat me hierin. Ach, ik zal er wel aan moeten wennen denk ik, al zou ik het graag veranderen natuurlijk.
Gisteren heb ik een chilldag gehad waarin ik alleen gelezen en bijgeslapen heb en wat boodschapjes heb gehaald bij het winkelcentrum om de hoek. Vandaag leek de dag er ook zo uit te gaan zien, maar toch zijn we naar de botanische tuin geweest! Zo moooooii :D Ik heb m'n ogen uitgekeken. Het was ook erg warm dus we zijn maar een paar uurtjes gebleven. Jolien en ik gingen een half uurtje op een bankje zitten terwijl de rest naar het meertje wilde lopen. Dit moment van rust veranderde snel in een fotoshoot waarbij mensen in de rij stonden om samen met ons op de foto te gaan!! Dit was te bizar voor woorden, maar ook hilarisch. Waarom ze zo graag met ons op de foto willen snappen we nog steeds niet... Dit vragen we morgen wel aan Jino. Die gast zal wel gek worden van onze vragen.
Morgen begint de "werkweek" weer en ik heb geen zin meer om te schrijven dus ben ervandoor! Tot snel.
Jolie
-
15 Februari 2015 - 18:40
Koen:
Niet alleen hier een fotomodel dus? :P
Geniet er verder van, ik ben benieuwd hoe je werk in de sloppenwijken gaat zijn! -
16 Februari 2015 - 10:04
Anand:
Leuk geschreven en heel herkenbaar! Zitten jullie ook om de hoek bij BTS-busdepot? Die aandacht die je overal krijgt dat gaat zo blijven. Maar een tip: als je het niet prettig vindt wees dan niet te bang om dat te zetten. Vooral als het onbeschoft wordt (ongevraagd foto's nemen bijvoorbeeld) dan helpt boos worden heel goed.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley